La famille Benhamou Massod –Debdou

La famille Massod
La famille Massod a marque de son empreinte quelques documents et actes notaries propres a la communaute : «Oulad Massod yadin L’aryouats». Ils sont probablement cousins avec un certain Chlomo Ben L’aryous mentionne dans 1’Epitre genealogique de Fes (Cf. Fes vehakhameha, vol. 1, p. 137).
–1 –
Rabbi Avraham Benhamou (surnomme Massod)
Cette personne imposante et vaiilante etait tres accueillante, et il eut l’honneur et le privilege d’heberger le venere Rabbi Yaakov Abouhatsira Z.TS.L. Ses enfants sont:
Massod 2
Mrima –
Aouicha –
Louiha –
-2-
Rabbi Massod Benhamou Massod
Cet homme franc et sincere avait le coeur sur la main. Scs enfants se nommerent:
Avraham 3
Aharon 4
Esther –
Saouda –
Aouicha ־
Rabbi Massod Benhamou Massod
Ce chef de la famille fut unanimement loue et respecte. Le nom de son fils est:
Moche 11
– 11 –
Rabbi Moche Benhamou Massod
Cet Homme fut poli et aime des hommes et de D-ieu. Ses enfants sont:
Aharon 12
M'siad 13
Yaakov 14
Yossef 15
Louiha –
Rabbi Aharon Benhamou Massod
Cette personne fut droite et integre. Aucun effort ne lui fut trop penible. II fut d’un grand altruisme. Ses enfants s’appellent:
Yaakov 16
Stira –
Saouda •־
Louiha –
Mrima –
– 13-
Rabbi M’siad Benhamou Massod
Ce vieillard venAerable et compatissant montrait beaucoup d’egards envers les Sages. Ses enfants furent:
Moche 17
Chlomo 18
Marie –
Louiha –
Nonna (Ninette)
Rabbi Yaakov Benhamou Massod
Cc rabbin fut un personnage diligent, qui adora la Torah et s'en fit le champion. Ses enfants se prenomment:
Aharon 19
Moche 20
Saouda –
Nouna –
Zhari –
Fanny –
Aouicha
Mrima..
Maha….
Stira
Rahel….
-15-
Rabbi Yossef Benhamou Massod
Cet hommc eut un esprit noble. II fut pieux et genereux. Le nom de ses enfants est:
Moche 21
Aharon 22
Chimon 23
Makhlouf. 24
Maimon 25
– 16 –
Rabbi Yaakov Benhamou Massod
Cette personne fut assassinee. II n’a pas laisse de progeniture.
– 30 –
Rabbi Massod Benhamou Massod (surnomme M’siad)
Cer homme fut un chef de famille influent, qui s’attela avec diligence aux bonnes oeuvres. Ses enfants furent:
Chmoucl 31
Eliahou 32
Stira –
Louiha –
– 31 –
Rabbi Chmouel Benhamou Massod
Ce rabbin incarna le parfait veteran. Ses vertus eblouissantes et sa prodigalite proverbiale ont rendu son souvenir imperissable. Ses enfants se nomment:
Massod 33
Rahamim 34
Moche 35
Louiha Saouda Maha.., Nouna, Stira…. Mrima,
Rabbi Eliahou Benhamou Massod
Cette personne fut noble et n'a jamais neglige les necessiteux. Ses enfants furent:
Massod 36
Moche 37
David 38
Simha –
Mrima ־
Rabbi Chlomo Benhamou Massod
Cet hormme plein d’enthousiasme et religieux, fut un grand philanthrope. Ses enfants se prenomment:
Chimon 41
Eliahou 42
Rahamim 43
Chmouel 44
Aouicha –
Saouda –
Louiha –
-41 –
Rabbi Chimon Benhamou Massod
Cette personne fut un notable de la communaute juive de El Aioun, et un membre fidele de la Hevra Kadicha. Ses enfants sont encore vivants.
Rabbi Yossef Benhamou Massod
Cet homme allia a ses nobles origines une devotion et un altruisme sans egaux. Le nom de ses enfants est:
Aharon (Hnino) 51
Chlomo 52
Massod 53
Stira –
־־ 51״
Rabbi Aharon Benhamou Massod
Ce rabbin fut tres scrupuleux. Pieux et austere, il eut toujours la conscience nette et tranquille. Le nom de ses enfants fut:
Chlomo 54
Yossef 55
Saadia 56
Myriam –
Saida ־
Zhari –
Rabbi Chlomo Benhamou Massod
Ce rabbin prompt et enjoue observa les mitsvot avec zele. II pourvut largement aux besoins des pauvres. Le nom de ses enfants fut:
Itshac 57
Rahamim 58
Avraham 59
Acher 60
Moche 61
Yossef 62
Saouda –
Myriam –
-53-
Rabbi Massod Benhamou Massod
Ce fut un etre sobre et modeste ne pouvant que plaire aux hommes et a D-ieu. Le nom de ses enfants fut:
Yossef 63
Rahamim 64
Chmouel 65
Autrcs ancetres de la famille : lcs freres Rabbi Itshac et David surnommes Massod.
-70-
Rabbi Itshac Benhamou Massod
Cc fut un etre extraordinairement lucide et non moins sensible aux conditions sociales des pauvres. Le nom de ses enfants fut:
Eliahou 72
Avraham 73
Saida ־
Mrima –
Aouicha –
– 71״
Rabbi David Benhamou Massod
Cette personne s’en tint strictement a la Torah et a la priere. Etudiant sagace, il etait bienveillant et se merita sa bonne renommee. Le nom de ses filles fut:
Jeanne ־
Aouicha –
Louiha –
Autrcs ancetres de la famille : lcs freres Rabbi Itshac et David surnommes Massod.
-70-
Rabbi Itshac Benhamou Massod
Cc fut un etre extraordinairement lucide et non moins sensible aux conditions sociales des pauvres. Le nom de ses enfants fut:
Eliahou 72
Avraham 73
Saida ־
Mrima –
Aouicha –
– 71״
Rabbi David Benhamou Massod
Cette personne s’en tint strictement a la Torah et a la priere. Etudiant sagace, il etait bienveillant et se merita sa bonne renommee. Le nom de ses filles fut:
Jeanne ־
Aouicha –
Louiha –
Rabbi Eliahou Benhamou Massod
Ce rabbin mena de front deux activites complemcntaires : l'etude de la Torah et la bienfaisance. Ce fut un etre fidele, ardent et passionne. Le nom de ses filles est:
Maha –
Aouicha –
Saouda –
Mrima –
׳73״
Rabbi Avraham Benhamou Massod
Cet homme noble et pur na pas laisse dc progeniture.
-80-
Rabbi Massod Benhamou Massod (ben Zrioul)
Ennemi du peche et amant de la Torah, ce rabbin n’a cesse de proner le bien. Son fils s’appelle :
Itshac 81
-81 –
Rabbi Itshac Benhamou Massod
Cet homme prona les vertus de l'integrite et de la simplicite. Ses enfants s’appellent:
Massod (fils de Aouicha) 82
David 83
Fortune –
Elise ־
Marinette –
Esther (fille de Aouicha) –
La famille Benhamou Massod –Debdou
תא עם נענע-ספר הבדיחות והחידוד של יהודי מרוקו-אשר כנפו

פרשת קרח רפי בן דוד
יעיש היה יהודי טוב. מעט עם־הארץ, אבל היה לו זקן מרשים כל-כך שאנשים היו נגשים אליו כדי לנשק את ידו. כשנאלץ לסגור את חנותו, חיפש דרך להרויח את לחמו. אמרה לו אשתו:
"יעיש למה לא תהיה דרשן? השבת היה דרשן בבית הכנסת שקבל נדרים רבים…" ״אבל איני יודע לדרוש.״ ״לך אל יצחק הדרשן שילמד אותך לדרוש." הלך ליצחק הדרשן שלימד אותו דרשה על פרשת קרח.
יעיש החל להסתובב בין הכפרים ודורש את הדרשה היחידה שידע לדרוש. תשאלו איך עשה? הנה:
כאשר הגיע זמן הדרשה, הגבאי שידע כי נמצא איתם "דרשן ידוע ומפורסם,״ היה מזמין אותו לדרוש לפני הציבור. אז יעיש היה עולה לאטו אל התיבה, מכעכע בגרונו ומכריז בקול בוטח:
״מוריי ורבותיי, קהל קדוש! בפרשתנו, פרשת בהעלותך (למשל) מדובר על.״״ ואז היה מוציא באופן מופגן את תיבת טבק ההרחה שלו, מנסה לפתוח אותה וכאילו בלי משים מפיל אותה ארצה. אז היה מתכופף מחזיר אותה לכיסו בלי שאיש ירגיש, מתרומם בחזרה ושואל בקול רם:
״לאן נעלמה התיבה הארורה הזאת? כאילו בלעה אותה האדמה כפי שבלעה את קרח ועדתו!״
ואז היה מצהיר בקול חגיגי:
"קהל קדוש, אם כבר דברנו על קרח, אנצל את ההזדמנות ואדבר אתכם על מעשה קרח ועדתו…"
אתפלל עליך ערבית
מִרְדוֹךְ ה׳חֵמָּר׳ מעולם לא היה מבאי בית הכנסת. מדי פעם, אמרה לו אשתו:
״מה? אתה לא יהודי? תעשה כמו כולם, לך לבית הכנסת…״
ופעם, כדי לרצות אותה, השכים בבוקר והלך להתפלל שחרית. כשחזר מבית הכנסת, אחד משלושת החמורים שלו היה מוטל מת באורווה. אחרי תפילת מנחה, ראה שחמור נוסף מת.
״גמרתי עם בית הכנסת!״ אמר בזעף אל אשתו.
לימים, כאשר הוביל סחורה עם החמור היחיד שנותר לו, הגיע למעלה תלול והחמור סרב לטפס. לא הועילו לא הדחיפות ולא המכות, החמור לא זז. כאשר ראה מרדוך שכלו כול הקיצין, צעק לעבר חמורו:
"אני מזהיר אותך! אם לא תטפס אתפלל עליך ערבית…"
רסידיביסט רבי מאיר עמר
יִסָּאן לא ראה את בית הכנסת מאז הבר מצווה שלו. הוא אדם פשוט המשתכר בקושי כדי מחייתו. אשתו לוחצת עליו:
"איזה מין יהודי אתה? למה כולם הולכים לבית הכנסת ואתה לא?״ כאשר ראתה שהלחץ שלה לא מועיל, אמרה לו: "לך לבית הכנסת לכול הפחות בשבת!״
לבסוף נעתר לה יסאן והלך לבית הכנסת. באותה שבת, קראו בפרשת ׳וישב׳. בזמן קריאת התורה ביקש מהאיש שישב לידו שיסביר לו מה קוראים.
אמר לו:
״מדברים על יוסף הצדיק.״ "ומה אומרים על יוסף הצדיק?״ ״אחיו מכרו אותו ופוטיפר הכניס אותו לבית הסוהר.״ חזר יסאן לביתו ופרץ בבכי תמרורים. ״יסאן אהובי,״ אמרה אשתו, "למה אתה בוכה?״
״את יודעת מה קרה? מסכן יוסף הצדיק! אחיו מכרו אותו למצרים ושם הכניסו אותו לבית סוהר! את רואה למה לא רציתי ללכת לבית הכנסת?״ אמרה לו אשתו:
״לך גם בשבת הבאה ותתעניין מה מצבו…״
בשבת הבאה, בשעת קריאת התורה שאל שוב על מה קוראים בספר התורה. ענו לו שיוסף יצא מבית הסוהר והיה למלך מצרים. לשמחת יסאן לא היה גבול. הוא חזר לביתו ובישר לאשתו:
״טוב שאמרת לי ללכת שוב לבית הכנסת! יוסף השתחרר מהכלא ועכשיו הוא מלך מצרים!״
שנה עברה בלי שיסאן ילך שוב לבית הכנסת. לחצי אשתו גברו והוא שוב נעתר לבקר בבית הכנסת בשבת. ובמקרה, זאת הייתה שוב שבת פרשת ׳וישב׳. שוב שאל יסאן את שכנו על מה מדברת הפרשה, וזה ענה לו שאחיו של יוסף מכרו אותו למצרים ופוטיפר הכניס אותו לבית הסוהר.
״מה זה?״ קרא יסאן, ״שוב נמכר ושוב נשלח לבית הסוהר? למה בכלל הלך לאחיו? מה הוא לא למד לקח?״
הכול תלוי בַּשְׂכִינָה – חמין הרב מנחם הכהן, מפי הרב יוסף עזרן
נקדים ונאמר שבמוסף של שבת במרוקו, יש שני מנהגים: יש אלה שקוראים ׳למשה ציוית׳ ויש שקוראים ׳תכנת שבת׳.
החזן של בית כנסת מסוים בקזבלנקה גר בדיוק מעל בית הכנסת. אחרי קריאת התורה נהג לעלות לביתו כדי לבדוק את מצב השכינה. אם היא נראתה עסיסית ואפויה היטב, כמעט ללא נוזלים, היה אומר בשעת החזרה של המוסף את הקטע ׳תכנת שבת, רצית קרבנותיה׳.
אם השכינה הייתה חיוורת ומימית היה חוזר לתיבה ומטיל את האחריות על משה רבנו באומרו את הקטע ׳למשה צוית על הר סיני'…
חְמִידוֹ יִקְרָא אמיל זריהן
מוסטפא שמע שבבית הכנסת מוכרים מצוות. ״למה שלא נעשה מזה עסק?״ שאל את יהודה חברו. "יא מוסטפא על מה אתה חושב?" ״אתה מכיר את האולם שירשתי מאבי?״
"כן.״
״נקים שם בית כנסת, נמכור מצוות ונתחלק ברווחים.״״ אמרו ועשו, אלא מה? המכירות לא כל-כך הלכו. מוסטפא היה מיואש, אבל יהודה אמר לו: "מחר חג, אולי נצליח יותר.״
בשעת מכירת המצוות עמד יהודה על התיבה ומכר מצווה אחר מצווה. מוסטפא עקב אחרי המכירות מאחד החדרים. כשביקשו למכור את ההפטרה הכריז יהודה: "מפטיר! מפטיר!״
אמר מישהו, עשרה ריאל! הוסיף אחר, חמישה עשר ריאל! אחר העלה לעשרים ריאל. ״הפטרה בעשרים ריאל״! הצהיר יהודה, ״מי מוסיף? עשרים ריאל, עשרים ריאל פעם ראשונה…״
״מה עשרים ריאל״? הזדעק מוסטפא, ״הפטרה של חג רק בעשרים ריאל? אם כך אני אקנה אותה בשביל בני חמידו…"
מָא קָאי יִמְסִי לְחְמָר גִ׳יר בְּתְקִּיל
אין החמור צועד אלא כשמשאו כבד
אל תנסה להקל כשצריך להקשות
שנתן את המצוה
הקללות של פרשת ׳כי תבוא', נמצאות בעליית ׳חמישי'
גבאי בית הכנסת הצהיר בחגיגיות: ״יעלה סלאם בן שבת לכבוד התורה, חמישי, בכבוד…" ממקומו, ענה לו סלאם:
"שנתן את המצוה לגבאי שלא קרא לי לתורה כול השנה…״
תא עם נענע-ספר הבדיחות והחידוד של יהודי מרוקו-אשר כנפו-עמוד 24